Φέρτον πίσω με μια κορδέλα

 

Σε γέμιση Σελήνης και μέχρι την Πανσέληνο, παίρνουμε μια κορδέλα ίση με το ύψος του ατόμου που μας ενδιαφέρει.
Βγαίνουμε έξω και κοιτάζοντας τον ουρανό λέμε:

Έτσι δεμένος να είναι πάντα ο δρόμος σου τάδε με εμένα τον/την ............
έτσι κόμπος να γίνει και η καρδιά σου που έφυγες μακρυά μου.
Tο γέλιο σου να σβήσει μεχρι να καταλάβεις τι έκανες
και να γυρίσεις πίσω σε μένα
τον/την ...............γιο/κόρη της ........
Ακόμα κι οι θαλασσινοί σου δρόμοι πάντα φουρτούνα να έχουν
κι ο ουρανός για σένα πάντα βροχή να βρέχει,
μέχρι να γυρίσεις πίσω σε μένα
και μόνο τότε να βρεις χαρά και ευτυχία.

Λέγοντας αυτά τα λόγια έχουμε δέσει 9 κόμπους.
Το επαναλαμβάνουμε κάθε μέρα την ίδια ώρα μέχρι η κορδέλλα να γίνει ένα μικρό κουβάρι από κόμπους
Το τελευταίο βράδυ μόλις τελειώσουμε λεμε :
Όπως εγινε κουβάρι αυτή η κορδελλα ετσι κουβάρι να γίνει κι η καρδιά σου, ο δρόμος σου , οι νύχτες σου, οι μέρες σου, η σκέψη σου, μέχρι να γυρίσεις πίσω σε μένα.
Αυτό το κουβάρι το ράβουμε σε κόκκινο μεταξωτό ύφασμα και το έχουμε κοντά μας ή το φοράμε πάνω μας.

(dragonbloodforum)