Βγαίνουμε έξω και κοιτάζοντας τον ουρανό λέμε:
Έτσι δεμένος να είναι πάντα ο δρόμος σου τάδε με εμένα τον/την ............
έτσι κόμπος να γίνει και η καρδιά σου που έφυγες μακρυά μου.
Tο γέλιο σου να σβήσει μέχρι να καταλάβεις τι έκανες
και να γυρίσεις πίσω σε μένα
τον/την ...............γιο/κόρη της ........
Ακόμα κι οι θαλασσινοί σου δρόμοι πάντα φουρτούνα να έχουν
κι ο ουρανός για σένα πάντα βροχή να βρέχει,
μέχρι να γυρίσεις πίσω σε μένα
και μόνο τότε να βρεις χαρά και ευτυχία.
Λέγοντας αυτά τα λόγια έχουμε δέσει 9 κόμπους.
Το επαναλαμβάνουμε κάθε μέρα την ίδια ώρα μέχρι η κορδέλλα να γίνει ένα μικρό κουβάρι από κόμπους
Το τελευταίο βράδυ μόλις τελειώσουμε λεμε :
Όπως εγινε κουβάρι αυτή η κορδελλα ετσι κουβάρι να γίνει κι η καρδιά σου, ο δρόμος σου , οι νύχτες σου, οι μέρες σου, η σκέψη σου, μέχρι να γυρίσεις πίσω σε μένα.
Αυτό το κουβάρι το ράβουμε σε κόκκινο μεταξωτό ύφασμα και το έχουμε κοντά μας ή το φοράμε πάνω μας.
Πηγή:https://dragonblood.forumgreek.com
0 Comments