Άκρως επιθετικό, δε χρειάζεται να το πώ!!
Υλικά.
Φωτογραφία θύματος
Ψαλίδι με μαύρη λαβή
2 μαύρα κεριά
1 Άσπρο κερί
1 Λευκή κλωστή
1 Βελόνα
Διαδικασία.
Ξάστρισμα σε χάση, το ξόρκι γίνεται ημέρα και ώρα(μονή) Κρόνου.
Φτιάχνουμε τον κύκλο μας και στείνουμε το Βωμό μας. Βάζουμε τη φωτογραφία του θύματος ανάμεσα στα δύο μαύρα κεριά, πάνω στα οποία γράφουμε το όνομά του. Στη συνέχεια, παίρνουμε τη φωτογραφία και λέμε με λόγια γεμάτα μίσος, κοιτώντας το θύμα στη φωτογραφία, σαν να τα λέμε στον ίδιο:
"Τάδε γιε/γέννα της τάδε, έκανες κακό σε εμένα τον τάδε της τάδε.
Με πλήγωσες, με ταπείνωσες, με ρεζίλεψες. Έκανες το τάδε πράγμα σε εμένα τον τάδε της τάδε.
Το σύμπαν, όμως, βλέπει τα πάντα και υποστηρίζει το σωστό, αντιθέτως, το κακό το τιμωρεί.
Αυτό θα κάνει τώρα μαζί σου. Ήρθε η ώρα για να τιμωρηθείς για ό,τι μου έχεις κάνει και να βασανίζεσαι,
μέχρι να έρθεις και να μου ζητήσεις συγγνώμη."
Παίρνουμε, στη συνέχεια, το ψαλίδι και αρχίζουμε να κόβουμε το θύμα μας(στη φωτογραφία ε!) στη μέση και λέμε:
"Κομμένος θα είσαι στα δύο τάδε της τάδε.
Θα πονάς και θα αρρωσταίνεις, όσο τα δυο σου μέρη θα είναι χωριστά.
Ο ύπνος θα σου λείψει κι όταν έρχεται θα βρίσκεσαι μέσα σε όνειρα άσχημα κι ενοχηκά.
Οι τύψεις θα σε πνίγουν γι'αυτό που έκανες σε εμένα τον τάδε της τάδε, εσύ τάδε της τάδε,
και συγγνώμη θα θέλεις να μου πεις.
Όμως, κάθε φορά που θα διστάζεις, οι πόνοι να γίνονται δέκα φορές πιο δυνατοί.
Κάθε φορά που θα λές κάτι για εμένα τον τάδε της τάδε, εσύ τάδε της τάδε, οι πόνοι να γίνονται είκοσι φορές πιο δυνατοί.
Κάθε φορά που θα επιθυμείς να μου κάνεις κακό με κάθε τρόπο, εμένα τον τάδε της τάδε, εσύ τάδε της τάδε, οι πόνοι αυτοί να γίνονται πενήντα φορές πιο δυνατοί.
Κι όταν άλλο δε θα αντέχεις να βρίσκεσαι στο θάνατο κοντά,
τα πόδια σου να σε φέρουν στην πόρτα μου μπροστά.
Σκυφτός να γονατίσεις και με δάκρυα στα μάτια,,
συγγνώμη να ζητήσεις, σε εμένα τον τάδε της τάδε, εσύ τάδε της τάδε."
Όταν τελειώσουμε απο αυτό το κομμάτι, οραματιζόμαστε μέχρι να τελειώσουν τα κεριά μας. Στη συνέχεια, κρατάμε τη φωτογραφία σε ένα κουτάκι, ενώ τα υπόλοιπα υπολείματα
τα θάβουμε κοντά στο σπίτι του θύματος, ή μακρυα απο το σπίτι μας. Καλύτερο είναι το πρώτο!!
Όταν έρθει και μας ζητήσει συγγνώμη, τότε παίρνουμε την κομμένη φωτογραφία, στείνουμε πάλι το βωμό μας, ανάβουμε το άσπρο το κερί, πέρνουμε την άσπρη την κλωστή και τη βελόνα και αρχίζουμε να ράβουμε τη φωτογραφία. Πρόκειται, κατα κάποιον τρόπο για το λύσιμο του ξορκιού αυτού.
Καθώς ράβουμε, λέμε:
"Κατάλαβες το λάθος σου και μετάνιωσες πικρά γι'αυτό που μου έκανες, σε εμένα τον τάδε της τάδε, εσύ τάδε της τάδε.
Συγγνώμη μου ζήτησες με δάκρυα καυτά, εσύ τάδε της τάδε, σε εμένα τον τάδε της τάδε.
Η τιμωρία αυτή σου άξιζε, αλλά όπως εγώ την άρχισα, τώρα θα την τελειώσω.
Θα δώσω τέλος στα βάσανα και στους πόνους που είχες τόσο καιρό.
Ενώνω πάλι τα κομμάτια σου που ήταν χωριστά.
Κάθε θλίψη, πόνος, τύψη, θα φύγει μακριά.
Κάθε ράμμα που σου κάνω, διπλές χαρές να σου προσφέρει, σε εσένα τον τάδε της τάδε.
Μα, αν ποτέ το ίδιο λάθος πάλι κάνεις,
τα ράμματα θα κόψω και τα ίδια βάσανα θα σου 'ρθουνε ξανά."
0 Comments