Eνα ξόρκι για να προετοιμάσετε το έδαφος για καλή σταδιοδρομία στη δουλειά σας
Υλικά
Ενα πράσινο κερί
Ενα κομμάτι πράσινο χαρτί
Δύο βελανίδια
Εννέα σταγόνες ζαφέρ
Ενα ασημένιο νόμισμα
Παρ’ ότι η βελανιδιά και ο καρπός της συνδέονται στενά με τα βρετανικά νησιά, η βελανιδιά φυτρώνει σε όλη την Ευρώπη. Για τις σοφές μάγισσες το βελανίδι συμβόλιζε το κοσμικό αβγό, από το οποίο είχε προέλθει κάθε ζωή, και το ίδιο το δέντρο συμβόλιζε τον κοσμικό άξονα και ήταν αφιερωμένο στη μητέρα-γη. Το βελανίδι αντιπροσωπεύει τα επιτεύγματα και τη μεγάλη προσπάθεια και η βελανιδιά αντιπροσωπεύει την αντοχή, την αποφασιστικότητα και την αλήθεια. Η ιδανική μέρα για να εκτελέσετε αυτήν την τελετουργία είναι μια Πέμπτη με το φεγγάρι στη γέμισή του.
Τρία βράδια πριν βγάζουμε τα υλικά μας και τα ξαστρίζουμε διαβάζοντας τον ψαλμό 24 από τους ψαλμούς του Δαβίδ. «Προς Σε, Κύριε, ήρα την ψυχήν μου, ο Θεός μου. Επι Σοι πέποιθα, μη καταισχυνθείην, μηδέ καταγελασάτωσάν με οι εχθροί μου. Και γαρ πάντες οι υπομένοντες σε ου μη καταισχυνθώσιν. Τας οδούς Σου, Kύριε, γνώρισον μοι, και τας τρίβους Σου δίδαξόν με. Οδήγησόν με επί τη αληθείαν Σου και δίδαξόν με, ότι Συ ει ο Θεός ο Σωτήρ μου, και Σε υπέμεινα όλην την ημέραν. Μνήσθητι των οικτιρμών Σου, Κύριε, και τα ελέη Σου, ότι από του αιώνος εισίν. Αμαρτίας νεότητός μου και αγνοίας μου μη μνησθής, κατά το έλεόν Σου μνήσθητί μου, συ, ένεκεν χρηστότητός σου, Κύριε. Χρηστός και ευθύς ο Κύριος. Διά τούτο νομοθετήσει αμαρτάνοντας εν οδώ. Οδηγήσει πραείς εν κρίσει, διδάξει πραείς οδούς αυτού, πάσαι αι οδοί Κυρίου έλεος και αλήθεια τοις εκζητούσι την διαθήκην αυτού και τα μαρτύρια αυτού. Ενεκεν του ονόματός Σου, Κύριε, και ιλάσθητι τη αμαρτία μου, πολλή γαρ εστί. Τις έστιν άνθρωπος ο φοβούμενος τον Κύριον; Νομοθετήσει αυτώ εν οδώ ή ηρετίσατο. Η ψυχή αυτού εν αγαθοίς αυλισθήσεται και το σπέρμα αυτού κληρονομήσειν γην. Κραταίωμα Κύριος των φοβουμένων αυτόν, και η διαθήκη αυτού δηλώσει αυτοίς. Οι οφθαλμοί μου δια παντός προς τον Κύριον, ότι αυτός εκσπάσει εκ παγίδος τους πόδας μου. Επίβλεψον επ’ εμέ και ελέησόν με, ότι μονογενής και πτωχός είμι εγώ. Αι θλίψεις της καρδίας μου επληθύνθησαν, εκ των αναγκών μου εξάγαγέ με. Ιδέ την ταπείνωσίν μου και τον κόπον μου και άφες πάσας τας αμαρτίας μου. Ιδέ τους εχθρούς μου ότι επληθύνθησαν και μίσος άδικον εμίσησόν με. Φύλαξον την ψυχήν μου και ρύσαι με, μη καταισχυνθείην, ότι ήλπισα επισε. Ακακοι και ευθείς εκολλώντο μοι, ότι υπεμενάσε, Κύριε. Λύτρωσαι, ο Θεός, τον Ισραήλ εκ πάσων των θλίψεων αυτού».
Την Πέμπτη το βράδυ ανάβουμε το πράσινο κερί με σπίρτα, γράφουμε το όνομά μας πάνω στο πράσινο χαρτί με το όνομα της μητέρας μας καθώς και όποιες φιλοδοξίες έχουμε σχετικά με την καριέρα μας. Βάζουμε πάνω στο χαρτί τα βελανίδια και το νόμισμα λέγοντας: «Ας καρπίσει όπως ο καρπός της γης η δουλειά μου και ας πολλαπλασιαστεί με αγαθά, ας γεμίσουν οι τσέπες μου με χρήματα που θα προέρχονται από τη σκληρή μου δουλειά και ας ανεβώ τα σκαλιά της επιτυχίας κι ας στεριώσω όπως το δέντρο που δίνει τούτους τους καρπούς». Ρίχνουμε το ζαφέρ πάνω στο χαρτί και κλείνουμε για λίγο τα μάτια. Φανταζόμαστε τη φλόγα του κεριού και το φως του να μας τυλίγουν με τη λάμψη και τη δύναμή τους. Περνάμε τα δύο βελανίδια από τη φλόγα του κεριού τρεις φορές, το ίδιο και το νόμισμα. Τυλίγουμε τα βελανίδια και το νόμισμα στο χαρτί και αφήνουμε το κερί να καεί μέχρι το τέλος. Το χαρτί με τα βελανίδια και το νόμισμα το θάβουμε σε κάποια γλάστρα με ένα αγαπημένο μας φυτό ή στον κήπο.
0 Comments